7 لاگَرێن هۆشگان هَپتێن زَنڈ و شرّێن هۆشگ وارتنت. پِرئون پاد آتک و زانتی که اے وابے اَت.
بله شپا هُدا اَبیمَلِکئے وابا آتک و گوَشتی: ”بچار، اے جنێن که تئو برتگ، تئو اِشیئے سئوَبا مِرئے. اے سور کرتگێنے.“
ایسُّپا وابے دیست و وهدے وتی براتی هال داتنت، آییئے براتان چه ایسُّپا گێشتر نپرت کرت.
چه اِشان و رند دگه هپت هۆشگ زاهر بوت. اے هۆشَگ لاگَر اَتنت و چه رۆدراتکا کَشّۆکێن لِوارا گیمُّرێنتگ‌اَتنت.
سُهب که بوت، پِرئون پرێشان اَت. وتی مردمی راه داتنت و مِسرئے سجّهێن دانا و جادوگری لۆٹاێنتنت. پِرئونا گۆن آیان وتی وابانی کِسّه کرت، بله کَسّا آییئے واب مانا کرت نکرتنت.
