35 اے کارمستر سرسبزیئے آیۆکێن سالان وَرد و وراک مُچّ بکننت و پِرئونئے چێردستیا، شهران په ورگا دان اَمبار بکننت.
تئوِ پِرئون باید اِنت مُلکا اَنچێن کارمستر بدارئے که سرسبزیئے هپتێن سالانی وهدا کِشارانی پَنچِکا بگرنت.
اے وَرد و وراک په مُلکا اَمبار کنگ ببنت و هما هپتێن سالان که مِسرا ڈُکّالَ کپیت، کارمرز کنگ ببنت که مُلک چه ڈُکّالا تباه مبیت.“
سَرجمێن مُلک که ڈُکّالا گپت، ایسُّپا امبارانی دپ پچ کرت و مِسریانی کِرّا دانی بها کرت که سجّهێن مِسرا مزنێن ڈُکّالے کپتگ‌اَت.
موسّایا گوَشت: ”او منی هُداوند! دگرے راه دئے.“
