2 آکوبئے نَسل و پَدرێچئے کِسّه چُش اِنت: ایسُّپ هَبده سالی وَرناے اَت و وتی براتانی همراهیا رَمَگیَ چارێنت، وتی ماتۆ بِلَّه و زِلپَهئے مردێن‌چُکّانی همراهیا. ایسُّپا وتی براتانی رَدێن کارانی بارئوا پت هالَ دات.
نوهئے چُکّ، سام و هام و یاپِتئے نَسل و پَدرێچئے کِسّه چُش اِنت: اِشان چه توپّانا رند چُکّ و بَر کرت.
اے زمین و آسمانئے کِسّه اَت که جۆڑ کنگ بوتنت. آ وهدا که هُداوندێن هُدایا زمین و آسمان جۆڑ کرتنت،
گڑا راهیلا وتی مۆلد بِلَّه په جَنی آکوبارا دات و آکوبا گۆن آییا وپت و واب کرت.
بله وهدے لیاها دیست که من چُکّ آورتَ نکنان، وتی مۆلد زِلپَهی چست کرت و په جَنی آکوبارا دات.
اِسراییل همے دَمگا نندۆک اَت. روبِن شت و گۆن وتی پتئے سُریَت، بِلَّها وپت و وابی کرت. اِسراییل سهیگ بوت. آکوبا دوازده مردێن‌چُکّ هست‌اَت:
وهدے ایسُّپا مِسرئے بادشاه پِرئونئے هِزمت بندات کرت، اُمری سی سال اَت. ایسُّپ چه پِرئونئے دربارا پاد آتک و سجّهێن مِسرا گَشت.
ایسُّپا برات پَجّاه آورتنت، بله آیان ایسُّپ پَجّاه نئیاورت.
دو سال اِنت که مُلکا ڈُکّال اِنت. آیۆکێن پنچ سالا هم هچّ ڈگارے نه ننگار کنگ و کِشَگَ بیت و نه رُنَگ و مُشَگ،
شما بگوَشێت که ’تئیی کَستر چه کَسانیا شپانک و مالدار بوتگ‌اَنت، وتی پت و پیرُکانی پئیما.‘ گڑا شمارا اے اجازتَ رسیت که گۆشِنئے دَمگا جَهمنند ببێت که مِسریانی نِزّا سجّهێن شِپانک بَژّناکێن مردم اَنت.“
آدمئے نَسل و پَدرێچئے کِتابی کِسّه چُش اِنت: هُدایا آ رۆچا که انسان جۆڑ کرت، وتی شِکلا جۆڑی کرت.
نوهئے کِسّه چُش اِنت: نوه، وتی دئور و باریگئے مردمانی نیاما پهرێزکار و بےائیبێن مردے اَت. آ هُدائے راها اَت.
دنیا چه شما نَپرت کرتَ نکنت بله چه من نَپرتَ کنت، چێا که من دنیائے مردمانی بارئوا گواهیَ دئیان که آیانی کار سِلّ اَنت.
