10 وهدے وتی پت و براتی هال داتنت، پتا ایسُّپ هکّل کرت و گوَشت: ”اے چۆنێن وابے تئو دیستگ؟ من و تئیی مات و تئیی برات بیاێن و ترا سجده بکنێن؟“
کئوم تئیی هِزمتا بکناتنت و راج تئیی دێما کۆنڈان کپاتنت. وتی براتانی واجه باتئے و تئیی ماتئے چُکّ تئیی دێما کۆنڈان کپاتنت. هرکَس ترا نالتَ کنت، وت نالتی بات و هرکَس که ترا برکتَ دنت، آییا برکت برسات.“
ما ڈگارئے سرا گَندم لۆٹُک کنگا اَتێن که یکبرا منی لۆٹُک پاد آتک و اۆشتات. همے دمانا شمئے لۆٹُک، منی لۆٹُکئے چَپّ و چاگردا مُچّ بوتنت و آاِش سُجده کرت.“
ایسُّپا دگه وابے دیست و وتی براتی هال داتنت. گوَشتی: ”گۆش دارێت. من دگه وابے دیستگ. اے رندی، رۆچ و ماه و یازده اِستار منا سُجده کنگا اَت.“
ایسُّپ که لۆگا آتک، آیان وتی آورتگێن ٹێکی داتنت و ایسُّپئے دێما سَرِش په اَدب جَهل کرت.
آیان پَسّئو دات: ”تئیی هِزمتکار، مئے پت اَنگت هست و سَلامت اِنت.“ آیان ایسُّپئے دێما په اَدب سر جَهل کرت.
وهدے یَهودا و آییئے برات آتکنت، ایسُّپ اَنگت لۆگا اَت. آ ایسُّپئے پادان کَپتنت.
