7 آیانی مال و هستی سکّ باز اَتنت، پمێشکا هۆر نِشتِش نکرت، چێا که زمین و کَهچر په آیانی رمگ و گۆرُمان بَسَّ نبوت.
گڑا لوتا اُردُنئے سجّهێن دشت په وت گچێن کرت و دێم په رۆدراتکا راه گِپت و دوێن مرد چه یکدومیا جِتا بوتنت.
بله جاگه په لوت و اِبرامئے یکجاه نِندَگا کَمّ اَت، چێا که مال و دَلوَتِش باز اَت. پمێشکا هۆر نِشتِشَ نکرت.
من کَنهانئے سجّهێن سرڈگارا، که انّون تئو اِدا دَرامَدے ائے، تئیی و چه تئو رند تئیی نَسل و پَدرێچئے اَبَدی مِلکتَ کنان و آیانی هُدا بان.“
هُدا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچا هما برکتا بدئیات که اِبراهێمارا داتگی، که هما سرڈگارئے واهند ببئے که انّون اۆدا دَرامدێئے پئیما زند گوازێنگا ائے، هما سرڈگار که هُدایا اِبراهێمارا بَکشاتگ.“
”او هُداوند! منی دْوایا بِشکن و په کُمکا منی پریاتئے نێمگا دلگۆش کن، ارسانُن مشمۆش و بێتئوار مبئے. چیا که تئیی گوَرا مهمانێئے پئیما آن، دَرامدے، وتی پت و پیرێنانی ڈئولا.
