1 ایسّو که آییئے دومی نام اِدوم اَت، آییئے نَسل و پَدرێچئے کِسّه چُش اِنت:
من هم په راستی ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا اَنچۆ بازَ کنان که آسمانئے اِستار و تئیابئے رێک اَنت. تئیی پُشپَد وتی دُژمنانی شهرانَ گِرَنت و وتی مِلکتَ کننت و
گڑا ایسّو بزان اِدوم، سَهیرئے کۆهستگا جَهمنند بوت.
