8 هَمۆرا گۆن آیان هبر کرت و گوَشت: ”منی چُکّ شِکێمئے دل په شمئے جنکّا بند اِنت. آییا په دینَها زامات کنێت.
شِکێمئے دل گۆن آکوبئے جنکّ دینَها لگّت و آ، دینَهئے مِهرا گِرپتار بوت و گۆن دینَها نرم نرما هبری کرت.
اَنچۆ که آکوبئے چُکّ سهیگ بوتنت، چه گیابانا پِر تَرِّتنت. پَدرد اَتنت و زهرا پُرّ اَتنت که شِکێما آکوبئے جنکّ زِنا کرتگ و اِسراییل بَنّام کرتگ. اے کار مبوتێن.
گۆن ما سانگبندی بکنێت. وتی جنکّان مارا بدئیێت و مئیگان شما بزورێت.
په تئیی هُکمان منی اَرواه مُدام زهیران درُشتگ.
او هُدا! منی هُدا تئو ائے، گۆن وتی سجّهێن دل و جانا تئیی شۆهازا آن، اَرواهُن تئیی تُنّیگ اِنت و جسم و جانُن تئیی هُدۆناک، بےآپ و هُشکێن زمینێا.
منی اَرواه په هُداوندئے پرستشگاهئے پێشجاهان شئیدا و هُدۆک اِنت، منی دل و جان په زندگێن هُدایا په شادهی کوکّارَ کنت.
