19 اے ڈگار که اۆدا آییا وتی گِدان مِکّ کرت، چه هَمۆرئے چُکّان په سد ٹُکّر نُگرها بهایی زرت. هَمۆر، شِکێمئے پت اَت.
گۆن اِپرونا اَنچۆ گوَشتی که مردم بِشکننت: ”اگن منی هبران گۆشَ دارئے، من ڈگارئے کیمّتا دئیان. اِشیئے زرّان چه من بزور که من وتی مُردگا اۆدا کبر کرت بکنان.“
”منی واجه! منی هبرا گۆش دار. ڈگارئے کیمّت نُگرهئے چار سد شِکِل اِنت. اے منیگ و تئیی نیاما هچّے نه‌اِنت. وتی مُردگا کبر کن.“
اۆدا کُربانجاهے اَڈّی کرت و آییئے نامی اێل‌اێلوهی‌اِسراییل کرت.
آ، سامِرَها شهرێا رَست که نامی سوهار اَت و هما ڈگارئے نزّیکّا اَت که آکوبا وتی چُکّ ایسُّپارا داتگ‌اَت.
آیانی جۆن چه اۆدا آرگ و شِکێمئے شهرا، هما کبرا کَلّ کنگ بوتنت که اِبراهێما چه هامۆرئے چُکّان په چیزّے زرّا بها گپتگ‌اَت.
