17 بله آکوب سُکّوتا شت، همۆدا په وت لۆگ و په وتی دَلوَتان گْواشی بَست. پمێشکا آ جاگها سُکّوتَ گوَشنت.
گڑا ایسّو هما رۆچا دێم په سَهیرا پِر ترّت،
هُدایا چه وتی پاکیا هبر کرت: ”شِکێما گۆن شادهی بهرَ کنان و سوکّۆتئے دَرَگا کِساسَ کنان.
اِسراییلی چه رَمِسێسا دێم په سُکّوتا سَر گِپتنت. جنێن و چُکّان اَبێد، آ کِساس شَش سد هزار پئیادَگێن مردێن اَتنت.
آ چه سُکّوتا راه گپتنت و اێتاما، گیابانئے گُڈّی سرا اُردِش کرت.
