13 بله آکوبا گوَشت: ”منی واجه! تئو زانئے چُکّ کَسان و نازُرک اَنت و پَس و گۆک هم زاتَگ‌اَنت و شیری اَنت. اگن یکّ رۆچێا هم اِشان په ترُندی بَران بکنێن، سجّهێن دَلوَتَ مرنت.
گڑا ایسّوا گوَشت: ”سَر بگرێن و برئوێن. من پێسرَ بان.“
منی دَزبندی اِنت که منی واجه چه وتی کَسترا پێسر برئوت و من نرم نرما رمگ و گۆرُمان سَر دئیانَ کنان و چُکّانی گامان آیانَ بان، تانکه سَهیرئے سرڈگارا وتی واجهئے کِرّا سر ببان.“
چه اِدا و رند، آیی چه مێشانی شپانکیا در کرت و وتی کئوم، آکوبئے شپانکی کرت، وتی میراس، اِسراییلئے.
