28 تئو اینچُکا هم سَبر نکرت که من وتی نُماسگ و جنکّان بچُکّان و رُکست بکنان. تئو هۆڑ و اَهمکێن کارے کرت.
لابانا اَنچۆ که وتی گهارزاتک آکوبئے هال اِشکت، تچانا آتک، آکوبی گوَراَمباز کرت، چُکّت و وتی لۆگا برتی. آکوبا سجّهێن گپّ گۆن لابانا جتنت و
من بئیت‌اێلئے هُدا آن، هما جاگهئے هُدا آن که تئو اۆدا چێدَگێارا رۆگن پِر مُشت و گۆن من کئولے کرت. نون پاد آ، چه اے سرڈگارا در آ و وتی پێدائِشی مُلکا واتَرّ کن.‘
هُدا شپا لابان اَرَماییئے وابا آتک و گوَشتی: ”هَبردار! آکوبا هچّ مگوَش، نه شَرّ، نه هَراب.“
من ترا آزار داتَ کنان، بله دۆشی تئیی پتئے هُدایا گۆن من گوَشت: ’هبردار! آکوبا هچّ مگوَش، نه شَرّ، نه هراب.‘
گڑا هُداوندا گۆن آکوبا گوَشت: ”وتی پت و پیرُک و سیادانی مُلکا واتَرّ کن. من گۆن تئو گۆن آن.“
دومی سباها، ماهلّه لابانا وتی جنکّ و نُماسگ چُکِّت و برکت داتنت. پدا در آتک و وتی لۆگا پِر تَرِّت.
نون آکوب رهادگ بوت و راها هُدائے پرێشتگ گۆن آییا دُچار کپتنت.
هُداوندا گۆن هارونا گوَشت: ”موسّائے چارگا گیابانا برئو.“ هارون شت و هُدائے کۆها گۆن موسّایا دُچار کپت و موسّایی چُکّت.
سجّهێنان پولُس گُلاێش کرت، چُکِّت و باز گرێتِش.
