16 گڑا وهدے آکوب بێگاهئے وهدا چه ڈگارا پِر تَرّت، لیاه ڈنّا آییئے دێما در آتک و گۆن آییا گوَشتی: ”گۆن من بوَپس که من وتی چُکّئے مِهرکاهانی بدلا ترا کرێه کرتگ.“ گڑا آ شپا آکوبا گۆن لیاها وپت و واب کرت.
گَلّهئے رۆن و مۆشئے وهدا روبِن شت و ڈگارێا لهتێن مِهرکاهی در گێتک و په وتی مات لیاها آورت. گڑا راهیلا گۆن لیاها گوَشت: ”چه وتی چُکّئے مِهرکاهان منا کمّے بدئے.“
بله لیاها گوَشت: ”تئو منی مرد برتگ، بَسّ نه‌اِنت؟ نون منی چُکّئے مِهرکاهان هم پَچَ گِرئے؟“ راهیلا گوَشت: ”شَرّ اِنت، تئیی چُکّئے مِهرکاهانی مُزّا، اِنشپی آکوب گۆن تئو بوپسیت.“
هُدایا لیاهئے پریات گۆش داشت و لیاه لاپ‌پُرّ بوت و پنچمی رندا په آکوبا مردێن‌چُکّے آورتی.
