16 آکوب که چه وابا پاد آتک، گۆن وت گوَشتی: ”بێشَکّ هُداوند همے جاگها اِنت و من نزانتگ.“
چه تئیی اَرواها دێما تَرّێنت و کجا شُتَ کنان؟ چه تئیی بارگاها تتک و کجا شُتَ کنان؟
او هُدا! تئو وتی پاکێن جاگها باکَمال ائے، اِسراییلئے هُدا وتی کئوما زۆر و واکَ بکشیت. هُدایا ستا و سنا بات.
او هُداوند! هُدایانی نیاما کئے تئیی پئیما اِنت؟ کئے تئیی پئیما پاکیا مَزَن‌شان اِنت؟ تئیی پُرشانێن کار سَتا کرزنت و تئو هئیران کنۆکێن کارَ کنئے.
هُداوندا دیست که موسّا اے نِدارگئے چارگا پێداک اِنت. هُدایا چه ڈۆلُکئے تها گْوانک جت: ”موسّا، او موسّا!“ موسّایا پَسّئو دات: ”جی!“
هُدایا گوَشت: ”نزّیکتر مئیا. وتی سواسان کَشّ که اے جاگها که تئو اۆشتاتگئے، اے پاکێن جاگهے.“
