32 ایسّوا گوَشت: ”منا شُدا کُشت، پێدائِشی هَکّ منی چِه کارا کئیت؟“
آکوبا پَسّئو دات: ”ائولا وتی پێدائِشی هَکّا منی کِرّا بها کن.“
آکوبا گوَشت: ”پێسرا گۆن من سئوگِند بوَر.“ گڑا آییا سئوگِند وارت و وتی پێدائِشی هَکّی آکوبئے کِرّا بها کرت.
ایسّوا گوَشت: ”پمێشکا نامی آکوب اِنت. اے دومی رند اِنت که منا رێپێنیت. پێسرا منی پێدائِشی هَکّی وارت و نون منی برکتی بُرت.“ پدا جُستی کرت: ”تئو په من هچّ برکت پَشت نگێتکگ؟“
اگن دو مردم چیزّێئے سرا اَڑِت، گۆکے ببیت یا هرے یا پَسے یا چادِرے یا دگه گار بوتگێن چیزّے، گڑا اے دوێنانی جێڑه هُدائے بارگاها برگ ببیت و هرکَس که هُدایا مئیاربار کرت، آ، دومیا دو سری مَلام بدنت.
