25 ائولی چُکّ که پێدا بوت، سُهرَگے اَت و آییئے سجّهێن بدن چۆ مودی کباها اَت. آییئے نامِش ایسّو کرت.
چُکماتیئے ماه و رۆچ که پوره بوتنت، رِبِکّایا جاڑ آورت.
وهدے اِساک پیر بوت، چمّی نِزۆر بوتنت و مئیمیَ نکرت. یکّ رۆچے وتی مسترێن چُکّ، ایسّویی لۆٹت و گوَشتی: ”او منی چُکّ!“ آییا گوَشت: ”جی.“
آکوبا گۆن وتی مات رِبِکّایا گوَشت: ”بله منی برات ایسّوئے بدنا باز پُٹ پِر اِنت و منی جان ساپ اِنت.
آکوبئے گردنئے بێپُٹێن جاگه و دستی گۆن شِنکّانی پۆستا پۆشِتنت.
اِساکا آکوب پَجّاه نئیاورت، چێا که نون آکوبئے دستان ایسّوئے دستانی پئیما باز پُٹ پِر اَت. گڑا اِساک آکوبئے برکت دئیگا لگّت.
