1 سارَها یکّ سَد و بیست و هپت سال اُمر کرت. آییئے زِندئے سال و رۆچ همینکس اَتنت.
گڑا اِبراهێم دێم په چێر کپت و کندِتی و وتی دلا گوَشتی: ”چه سَد سالیگێن مردێا چُکّے پێدا بیت؟ سارَه نئوَد سالَگیا چُکّے کاریت؟“
ناهۆرئے سُریَت که نامی رَهومَه اَت، چه آییا تِبَه و گَهَم و تَهاش و ماکَه پێدا بوتنت.
سارَه، کَنهانئے سرڈگارا، کِریَه‌اَربها بێران بوت. کِریَه‌اَربهئے دومی نام هِبرون اِنت. اِبراهێم شت که پُرسا بنندیت و په سارَها بگرێت.
اِساکا رِبِکّا زرت و وتی ماتئے، بزان سارَهئے گِدانا آورت و گۆن رِبِکّایا سوری کرت. آ، اِساکئے لۆگی بوت و اِساکا سکّ دۆست اَت. اِساک که وتی ماتئے مرکا گَمیگ اَت، نون آرام گِپت.
