5 زمینئے سرا هچّ درچک و دار نرُستگ‌اَت و ڈگاران سبزگ نێست‌اَت. چێا که تان آ وهدا هُداوندێن هُدایا زمینئے سرا هئور نَگوارێنتگ‌اَت و اَنگت اِنسانے نێست‌اَت که زمینا کِشت و کِشارے بکنت.
بله چه زمینا آپئے چَمّگ بُتکنت و سجّهێن زمینئے سربُرِش سێراپ کرت.
گڑا هُداوندێن هُدایا آ چه اَدَنئے باگا در کرت که زمینئے سرا کِشت و کِشار بکنت، هما زمین که چه آییئے هاکا آ جۆڑ کنگ بوتگ‌اَت.
وهدے زمینا کارَ کنئے، زمین په تئو برَ نئیاریت و تئو، جهانا دَرپَدَر و بےآرامَ بئے.“
رَندا هئوایا کائِنئے برات، هابیل پێدا کرت. هابیلا شپانکیَ کرت و کائِنا دِهکانی.
تئو په دَلوَتان کاهَ رۆدێنئے و سبزگ که انسان کِشت و کِشار بکنت و چه زمینا وراک در بکنت،
چه زمینئے گُڈّی هَدّ و سیمسران جمبران چستَ کنت، گِرۆکان گۆن هئوران رئوانَ دنت و چه وتی امباران گواتا ڈنّا کاریت.
تان وتی آسمانی پتئے چُکّ ببێت، چێا که آ وتی رۆچا په نێک و بدانَ دْرپشێنیت و وتی هئورا په پهرێزکار و رَدکارانَ گوارێنیت.
