8 بچارێت، منا دو جنێن‌چُکّ هست که اَنگت گۆن هچّ مردێنا وپت و وابِش نکرتگ. من آیان شمئے کِرّا کاران، گۆن آیان هرچے شمئے دلَ لۆٹیت، بکنێت. بله اے مردمان کار مدارێت که منی لۆگا آتکگ‌اَنت و منی مئیار اَنت.“
چێا مگوَشێن: ”بیاێت بدی کنێن تان بَر و سَمری نێکی ببیت“؟ هما پئیما که لهتێن مردم مارا بُهتامَ جنت و گوَشیت که ما چُش گوَشگا اێن. آیانی هَکّ اِنت که مئیاریگ کنگ ببنت.
