20 اِسماێلئے بارئوا هم من تئیی هبر گۆش داشت: من آییا اَلّم برکتَ دئیان، آییا پُرسَمرَ کنان و آییئے نَسل و پَدرێچا سکّ بازَ کنان. آ دوازده شَهزادگئے پتَ بیت و چه آییا مزنێن کئومے پێدا کنان.
من ترا مزنێن کئومے جۆڑَ کنان، ترا برکتَ دئیان و تئیی ناما بُرزَ کنان و تئو برکتے بئے.
من مۆلدێن زالئے چُکّا هم کئومے کنان چێا که آ هم تئیی نَسل و پَدرێچ اِنت.“
پاد آ، چُکّا چست کن، دستایی گِر که من آییا مزنێن کئومے کنان.“
پُرواکێن هُدا ترا بَرکت بدئیات و پُرسَمَر کنات. ترا گێشا گێش کنات و تئو کئومانی رُمبے باتئے.
آییا برکت داتنت و آ سکّ باز گێشتر بوتنت، نه‌اِشتی که دَلوَتِش کمّ ببنت.
