3 نون اے گُڈّی پنچێن بادشاه، سِدّیمئے دَرَگا، بزان وادزِرئے دَرَگا یکجاه بوتنت.
کَنهانئے هَدّ و سیمسر، چه سئیدونا که دێم په گِرارا رئوئے تان گَزَّها اَت و اگن دێم په سُدوم، گُمورَه، اَدمَه و سِبویما رئوئے، تان لَشاها اَت.
سِدّیمئے دَرَگ چه ڈامبرئے کَنڈا پُرّ اَت و وهدے سُدوم و گُمورَهئے بادشاه تتکنت، باز مردم اے کَنڈانی تها کپت و اے دگه مردم دێم په کۆهستگا تتکنت.
اِشان تان دوازده سالا کِدُرلامِرئے هِزمت کرت و سێزدهمی سالا سرکشّی‌اِش کرت.
گڑا سُدومئے بادشاه، گُمورَهئے بادشاه، اَدمَهئے بادشاه، سَبوییمئے بادشاه و بێلَهئے، بزان سۆهَرئے بادشاه، ڈنّا در آتکنت و سِدّیمئے دَرَگا جنگئے تئیاری‌اِش کرت و
گڑا هُداوندا سُدوم و گُمورَهئے سرا آس و گۆکُرت گْوارێنت. اے آس و گۆکُرت چه هُداوندئے نێمگا، چه آسمانا رِتکنت.
کِشت و کِشاری زمینان سۆرگَ کنت، اۆدئے جَهمنندانی بدکاریئے سئوَبا.
