من هچّ چیزَّ نزوران اَبێد چه هما وراکان که وَرنایان وارتگاَنت و هما مردمانی بَهرا که منی همراهیا آتکگاَنت، بزان آنِر، اِشکول و مَمرِه. آ وتی بهرا بزورنت.“
وتی لۆگئے هِزمتکاری گْوانک جتنت و گوَشتی: ”بچارێت، منی لۆگواجها اے اِبرانی مئے لۆگا آورتگ که مارا کَلاگی بکنت. اے منی چَکّا کپتگ که گۆن من بوَپس، بله من کوکّار کرت و