29 اُپیر و هئویلَه و یوبابئے پت اَت. اے سجّهێن یُکتانئے مردێن‌چُکّ اَتنت.
اۆبال و اَبیماێل و سَبا و
آ دَمگا که اے نندۆک اَتنت، چه مِشایا دێم په سِپارا اَت، رۆدراتکئے کۆهستگێن مُلکا.
ائولی کئورئے نام پیشۆن اِنت که هئویلَهئے سجّهێن سرڈگارا که سُهر و تِلاهی مان، چهرَ وارت.
آییئے اۆبادَگ، مِسرئے سیمسرا که دێم په آشورا رئوئے، چه هئویلَها بگر تان شورئے زمینا جَهمنند بوتنت. آ گۆن وتی سجّهێن براتان اَڑِتگ‌اَتنت.
بادشاهانی جنک تئیی گرانازێن مهمان اَنت، تئیی راستێن نێمگا، مَلکه گۆن اُپیرئے تلاهانی سینگارا اۆشتاتگ.
