1 گڑا هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”بچار، من ترا په پِرئونا چۆ هُدایا کرتگ و تئیی برات هارون تئیی نبیَ بیت.
پرێشتگا گوَشت: ”شَرّ اِنت، تئیی اے واهگا پورهَ کنان و اے شهرئے ناما که تئو گرگا ائے، اِشیا تباهَ نکنان.
هما کار که آیانی پت و پیرێنانی دێما کرتگ‌اتنتی، مِسرئے مُلکا، زۆهانئے گیابانا.
گوَشتُن: ”شما ’هُدا‘ اێت و شما سجّهێن، بُرزێن اَرشئے هُدائے چُکّ اێت،
بچارێت، منِ هُداوندا شمارا شَبَّتئے رۆچ بَکشاتگ. پمێشکا شَشمی رۆچا شمارا دو رۆچئے نگنا دئیان. هپتمی رۆچا شما هر جاگها اێت، همۆدا ببێت. هپتُمی رۆچا کَسّ چه وتی جاگها در مئیئیت.“
چُش هم گوَشتی: ’هما کئوم که آیان وتی گُلام و چێردستَ کنت، من آیان سِزا دئیان. پدا چه آ مُلکا درَ کایَنت و همے جاگها منا پرستشَ کننت.‘
