31 موسّا، هارون و هارونئے چُکّان همے آپ زرتنت و وتی دست و پاد شُشتنت.
او هُداوند! وتی دستان بێگناهیئے تها شۆدان و تئیی کُربانجاهئے سرا چهرَ وران،
بْرنجێن تْرَشتی شاهدیئے تَمبو و کُربانجاهئے نیاما اێر کرت و شۆدگی آپی مان کرت.
هر وهدا که شاهدیئے تَمبوا یا کُربانجاهئے نزّیکّا شتنت، وتا شُشتِش، هما پئیما که هُداوندا موسّا هُکم داتگ‌اَت.
ایسّایا گوَشت: ”آ که شۆدگ بوتگ، آییا اَبێد چه پادان دگه هچّ جاگهئے شۆدگ پکار نه‌اِنت. آ سَرجما پاک و ساپ اِنت. شما پاک اێت، بله سجّهێن نه.“
بله اگن رُژناییا رئوگا اێن، هما پئیما که آ رُژناییا اِنت، گڑا وت‌مان‌وتا همدل و همسِتک اێن و آییئے چُکّ ایسّائے هۆن مارا چه سجّهێن گناه و مئیاران پاک و پَلگارَ کنت.
بله اگن وتی گناهان بمَنّێن، آ که وپادار و آدل اِنت مئے گناهانَ بَکشیت و مئے سجّهێن ناپهرێزیانَ شۆدیت.
