14 هُداوند موسّائے سرا زهر گپت و گوَشتی: ”هارون تئیی برات نه‌اِنت، لاوی کَبیلهئے هارون؟ منَ زانان که هبرزانتے. بچار، آ انّون تئیی گِندُکا پێداک اِنت و چه تئیی گِندَگا دلی وشَّ بیت.
آییا وتی هزمتکارێن موسّا رئوان دات و هارون، که وت گچێنی کرتگ‌اَت.
موسّایا گوَشت: ”او منی هُداوند! دگرے راه دئے.“
تئو اے اَسایا دستا کن که وتی نشانیان گۆن همِشیا پێش بدارئے.“
هُداوندا گۆن هارونا گوَشت: ”موسّائے چارگا گیابانا برئو.“ هارون شت و هُدائے کۆها گۆن موسّایا دُچار کپت و موسّایی چُکّت.
پاکێن روه و ما، همے شرتر زانتگ که لهتێن بُنیادی گپّان و اَبێد، گرانێن بارے شمئے کۆپگان مَلَڈّێن.
اے دگه سجّهێنان ایسّا مَسیهئے کار اِشتگ و وتی جندئے نَپ و سوتّانی رندا کَپتگ‌اَنت.
