1 هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”پێسریگێن وانِکانی پئیمێن دو وانِک بتراش و من آیانی سرا هما لبزانَ نبیسان که پێسریگێنانی سرا نبشته اَتنت، هما وانِک که تئو پرۆشتنت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”کۆها سر کپ، منی کرّا بیا و کَمّے همِدا بجَلّ که من ترا وانِکانَ دئیان که اِشانی سرا من په کئومئے سر و سۆجا شَریَت و پرمان نبشته کرتگ‌اَنت.“
وهدے موسّا اُردگاهئے نزّیکّا سر بوت، گوَسکی دیست. اے هم دیستی که مردم ناچا اَنت. موسّا سکّ زَهر گِپت و کۆهئے بُنا وتی دستئے وانِکی زمینا دئور دات و ٹُکّر ٹُکّر کرتنت.
