15 موسّایا گۆن هُداوندا گوَشت: ”اگن تئو وتَ نئیائے گۆن، مارا چه اِدا راه مدئے.
بازێنے گوَشیت: ”کئے اِنت په ما نێکی بکنت؟“ او هُداوند! وتی دێما په ما رُژناگ کن.
او هُدا! گۆن ما وشّان بئے وتی دێما گۆن ما رُژنا کن که ما برَکّێن.
او لشکرانی هُدا! گۆن ما وشّان بئے وتی دێما گۆن ما رُژنا کن که ما برَکّێن.
هما مُلکا برئو که اۆدا شیر و بێنَگئے جۆ تَچگا اَنت. بله من گۆن تئو همراهَ نبان، چۆ مبیت که راها ترا تباه و برباد بکنان، چێا که تئو ناپَرمان و وَتسرێن کئومے ائے.“
گوَشتی: ”او هُداوند! اگن تئیی چمّان منا کَدر و اِزّتے هست، گڑا تئوِ هُداوند مئے همراه بئے. بِلّ تُرے اے ناپَرمان وَتسَرێن کئومے، بله تئو مئے رَدکاری و گناهان ببَکش و مارا وتی میراس کن.“
