17 یوشایا مهلوکئے کوکّارانی تئوار اِشکُت و گۆن موسّایا گوَشتی: ”اُردگاها جنگێئے تئوار اِنت.“
او سجّهێن کئومان! چاپ بجنێت. گۆن شادمانیئے بُرزێن سئوتان دێم په هُدایا کوکّار کنێت.
موسّایا گۆن یوشایا گوَشت: ”لهتێن مَرد گچێن کن و برئو، گۆن اَمالیکیان جنگ کن. باندا من هُدائے اَسایا دستا کنان و جُمپئے سرا اۆشتان.“
موسّا و آییئے کُمَک‌کار یوشا راه گپتنت. موسّا هُدائے کۆها سر کپت.
وانِک هُدائے تْراشتگێن اَتنت و نبشته هُدائے دَزنبِشت اَتنت که آییا وانِکانی سرا آجِتگ‌اَتنت.
موسّایا گوَشت: ”اے نه سۆبێن بئیَگی کوکّارے و نه پرۆش ورَگی زارے. منی گۆشان اے سئوتی تئوارے.“
دومی رۆچا مهلوک ماهلّه پاد آتک و سۆچَگی کُربانیگی چێر سۆتک و همدلیئے کُربانیگی کرت. گڑا نِشت و وَرد و نۆشِش کرت و په لئیب و لباییا پاد آتکنت.
