18 کُربانیگئے هۆنا که منی دێما پێشَ کنئے، ترا هچّ هُمیردارێن چیزّ گۆن مبیت. منی ائییدئے کُربانیگئے پیگ تان سباها پَشت مکپیت.
تان سُهبا چه آییا هچّ پَشت مکپیت. اگن تان سُهبا چیزّے سر آتک، آسا بسۆچێتی.
هپت رۆچا بێهُمیرێن نگن بوَرێت. هرچے هُمیر که شمئے لۆگان هست، ائولی رۆچا دئورِش بدئیێت. چێا که هرکَسا که ائولی رۆچا بگر تان هپتمی رۆچا هُمیری چیزّے وارت، آ مردم چه اِسراییلئے کئوما سِندَگَ بیت.
آ باید اِنت هما شپا گۆشتا آسا بپَچنت و گۆن بێهُمیرێن نگن و تَهلێن کاهُکا بوَرنتی.
موسّایا گۆن آیان گوَشت: ”کَسّ تان سُهبا چه اے وراکان هچّ اێر مکنت.“
اگن چه پێشوائے پاگبَندیئے کُربانیگئے گۆشت یا نگنان تان سباها چیزّے پَشت کپت، بسۆچِش. اِشان مئوَر چێا که پاکێن وراک اَنت.
کُربانیگئے هۆنا هُمیری چیزّێئے همراهیا پێش مکن. سَرگوَزئے ائییدئے کُربانیگا تان سباها اێر مکن.
