4 هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”بچار، من چه آسمانا په شما نگنَ گوارێنان. مهلوک هر رۆچ ڈنّا در بیئیت و وتی هما رۆچئے کِساسا نگن مُچّ بکنت و بزوریت. اے پئیما آیانَ چکّاسان که بارێن منی شَریَتئے راها رئونت یا نه.
موسّایا هُداوندئے کرّا پریات کرت و هُداوندا موسّا داری ٹُکّرے پێش داشت. موسّایا دار آپا دئور دات و آپ شیرکن بوت. اۆدا هُداوندا په مهلوکا هُکم و پَرمانے گیشّێنت و مهلوکی چَکّاست.
