9 دُژمنا گوَشت: ’من اِشانی رندا کپان و رسێنانِش، مالانی آوارا بهرَ کنان و وتی اَرواها سێراپَ کنان. زهما کَشّان و منی دستِش تباهَ کنت.‘
بِنیامین دِرّۆک و وَرۆکێن گُرکے، سُهبان شکار اێرَ بارت و بێگاهان آوار بهرَ کنت.“
پِرئون سهیگ بوت که اے مهلوک تتکگ. اِشانی بارئوا پِرئون و آییئے هِزمتکارانی اِراده بدل بوت، گوَشتِش: ”ما چێا چُشێن کارے کرت؟ اِسراییلی مئے هِزمتا کنگا اَتنت، ما چێا رئوگا اِشتنت؟“
بله اگن زۆرمندترێن مردمے آییئے لۆگئے سرا هَمله و اُرُش ببارت و چه آییا سردست ببیت، هما سِلاهان که آ مرد چه آیان دلجم اَت، چه آییا پَچَ گیپت و آییئے مال و مِلکتا بهر و بانگَ کنت.
