11 گۆن موسّایا گوَشتِش: ”زانا مِسرا کبر نێست‌اَت که تئو مارا په مِرَگا اے گیابانا آورتگ؟ اے چِه کارے که تئو گۆن ما کرت؟ تئو چێا مارا چه مِسرا دَر کرت؟
اِسراییلا جُست کرت: ”شما چێا آ مرد هال دات که مارا دگه براتے هست و اے پرێشانی منی سرا آورت؟“
وهدے پِرئونا مهلوک رئوگا اِشت، هُدایا آ چه پیلِستیانی مُلکئے راها نبُرتنت، بِلّ تُرے آ راه گوَنڈتر اَت، چێا که هُدایا گوَشت: ”بلکێن جَنْگے بگیپتِش و ببَجّنت و مِسرا پِر بتَرّنت.“
وهدے مهلوکا دیست که موسّایا چه کۆها اێر کپگا سکّ دێر کرت، هارونئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت و گوَشتش: ”بیا، په ما هُدا اَڈّ کن که راها چه ما پێسَر ببنت، چێا که آ مَرد، موسّا که مارا چه مِسرا دری کرت و آورتی، نزانێن آ چۆن بوت.“
گۆن آیان گوَشتِش: ”هُداوند شمارا مئے هَکّانی جُستا بکنات و وت اِنساپ بکنات. شما پِرئون و آییئے هِزمتکارانی چمّان مارا سْیَه‌رو کناێنتگ و په مئے کُشگا زهمے آیانی دستا داتگ.“
موسّا پدا هُداوندئے کِرّا شت و گوَشتی: ”او هُداوند! تئو چێا اے مهلوک جنجالێا دئور دات؟ تئو پمێشکا منا راه دات؟
