17 گڑا دانیالا گۆن بادشاها گوَشت: ”وتی ٹێکی و تُهپهان وتی کِرّا کن و دادان په دگه کَسێا اێر کن. من اے نبشتها چۆنَها وانان و په تئوِ بادشاها مانا کنان.
هرچے که تئییگ اِنت، من چه آیان هچَّ نزوران، یکّ بندیکّے یا سْواس‌بَندے هم نزوران. چُش مبیت تئو بگوَشئے که اِبرام من هستۆمند کرتگ.
بادشاهانی دێما تئیی پرمانانی هبرا کنان و پَشَل و شرمندگَ نبان.
بله اگن شما وابا بگوَشێت و مانا بکنێت، شمارا چه منی نێمگا ٹێکی و تهپه، مُزّ و مزنێن شرپ و اِزّتے رسیت. پمێشکا منا منی واب و وابئے مانایا بگوَشێت.“
گڑا بِلشازَرا هُکم دات و دانیالِش جَمورنگێن گُد و تلاهێن هارے گوَرا دات و دانیال، بادشاهیئے سئیمی هُکمران جۆڑ کنگ بوت.
پِتْرُسا پَسّئو دات: ”تئیی زَرّ گۆن تئیی همراهیا گار و گُمسار باتنت. چێا که تئو هئیال کرتگ هُدائے دادا په بها گپتَ کنئے.
