14 نِبوکَدنِزَرا گۆن آیان گوَشت: ”او شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ! اے راست اِنت که شما منی هُدایانی هِزمتا نکنێت و منی مِکّ کناێنتگێن تلاهێن بُت سُجده نکرتگ؟
بادشاه نِبوکَدنِزَرا سی گَز بُرز و سئے گَز پْراهێن تلاهێن بُتے اَڈّ کناێنت و بابِلئے دَمگا، دورَهئے دَشتا مِکّ کناێنت.
بله گُڈسرا دانیال که آییئے نام، منی هُدائے نامئے هسابا بِلْتِشازَر اِنت، منی کِرّا آتک. آییا پاکێن هُدایانی روه مان اِنت. من گۆن آییا وتی واب گوَشت:
