8 بادشاها گوَشت: ”من سَدَّک آن که شما په وهدزئوالیا اے هبران کنگا اێت. شما گندگا اێت که منی هُکم یکّ و ٹِکّ اِنت
آیان یکّ رندے پدا گوَشت: ”جی بادشاه! مارا وابا بگوَش، ما ماناییَ کنێن.“
که اگن شما منا وابا مگوَشێت، په شما سِزا یکّێن اِنت. شما وت‌مان‌وتا شئور کرتگ که منی دێما چَپّ و چۆٹێن هبر بکنێت و درۆگ ببندێت تان هما وهدا که وهد و جاوَر بدل بِبنت. پمێشکا شما وت منا وابا بگوَشێت، گڑا نون منَ زانان که شما مانایی هم کرتَ کنێت.“
