8 آ، اِشانی بُتێن هُدا، چه آسا در آورتگێن بُت و تلاه و نُگرهئے گرانبهاێن دَرپان آوارَ جنت و گۆن وت مِسرا بارت. دێمترا په لهتێن سالا آ، شمالئے بادشاهئے کارا کارَ نداریت.
تئو پمێشکا شتئے که ترا په وتی پتئے لۆگا سکّ زهیر کنگا اَت، بله تئو منی هُدا چێا دُزِّتنت؟“
من همے شپا مِسرا گَردانَ بان و مُلکئے سجّهێن ائولی مَردێن‌چُکّانَ جنان. اِنسانان بگر تانکه دَلوَتانی ائولی چُکّانَ جنان و مِسرئے سجّهێن هُدایان سِزا دئیان. من هُداوند آن.
من هچّ وشّێن وراکَ نئوارت. گۆشت و شراب دپ پِرَ نکرت، رۆگن پِرَ نمُشت تانکه اے سئیێن هپتگ گوَستنت.
نون شمالئے بادشاه جنوبئے بادشاهئے مُلکئے سرا اُرُشَ کنت بله پدا وتی مُلکا واترَّ بیت.
