22 اِشیئے دێما بلاهێن پئوجے رۆپگ و پرۆش دئیگَ بیت و گۆن اے پئوجا یکجاه اَهد و کَرارئے شهزادگے هم تباهَ بیت.
آییئے بچکّێن چُکّ جنْگئے چِن و لانچا کننت و بلاهێن پئوجے یکجاهَ کننت، اے پئوج دێما کنزانَ کنت که چۆ توپّانێن هارێا سرَ رچیت و جنْگا تان دژمنئے کلاتا دێما بارت.
چه هما وهدا که گۆن اِشیا اَهد و کَرارے بندگَ بیت، اے چێرُکایی وتی پئیما کارَ کنت. مردمی بازَ نبنت، بله بالادستَ بیت.
په هۆشمندی پندلَ سازیت و کامیابَ بیت. وتی دلا وتا مزن سرپدَ بیت. بازێنے سهیگ هم نبیت و اێمنیا نِشتگێن جاگها تباهِشَ کنت. اے، شهزادگانی شهزادگئے هلاپا هم پادَ کئیت بله جِندی بے انسانی دستێا تباه کنگَ بیت.
رَندا، شست و دو هپتگا پد، هما ’رۆگن پِر مُشتگێن‘ کُشگَ بیت و آییئے کِرّا هچّ پَشتَ نکپیت. آیۆکێن هُکمرانئے مردم شهر و مزنێن پرستشگاها تباهَ کننت، بله آییئے جِندئے تباهی چۆ هارێا کئیت. جنْگ تان گُڈسرا برجاهَ مانیت و تباهیانی شئور بُرّگ بوتگ.
