10 کَسان و مزن، هرکَسا آییئے هبر گۆشَ داشتنت و گوَشتِش: ”اے مرد هُدائے وس و واک اِنت و ’مزن‌زۆر‘ گوَشگَ بیت.“
وهدے مردمان پولُسئے اے کار دیست، لیکاوونیَهئے گالوارا گوَشتِش: ”اے هُدا اَنت که بنی‌آدمئے شِکل و دْرۆشما په ما اێر آتکگ‌اَنت.“
مردم چارگا اَتنت که اَلّما آییئے جسم و جان گواتَ گیپت یا کپیت و مریت. تان دێرا ودارِش کرت بله وهدے دیستِش آییا چُشێن هچّ چیزّے نبوت، گڑا آیانی هئیال بدل بوت و گوَشتِش: ”اے چه هُدایان یکّے.“
بازێنے اِشانی بدکاریانی رَندگیریا کنت و راستیئے راه، اے استادانی سئوَبا کَلاگ گِرگ و بێهُرمت کنگَ بیت.
رسترئے یکّ سَرَگێا گوَشئیگا کُشۆکێن ٹَپّے پِر اَت، بله کُشۆکێن ٹَپّ دْراه بوتگ‌اَت. سجّهێن زمین هئیران بوت و رسترئے رَندگیری‌ای کرت.
