28 بارێن، هما ڈئولا که تئو زی آ مِسری کُشت، منی کُشگا هم لاکارتگِت؟‘
آییا پَسّئو دات: ”کئیا ترا مئے سرا هاکم و دادرَس کرتگ؟ زانا تئو لۆٹئے منا هم بکُشئے اَنچۆ که مِسری‌اِت کُشت؟“ موسّایا تُرست و دلا گوَشتی: ”پَکّایا هبر پاشْک بوتگ.“
مارا اُمێت اَت، آ هما بیت که اِسراییلا رَکّێنیت. نون گپّ اِش اِنت که اے هبران سئے رۆچ گوَستگ.
وهدے دیستی چه آیان یکّێئے سرا، مِسریے زۆراکی کنگا اِنت، اِسراییلیئے دێمپانی‌ای کرت و بێرئے گِرگا، آ مِسری‌ای جت و کُشت.
