11 رَندا سجّهێن مِسر و کَنهانا ڈُکّالے کپت که چه آییا مردمان مزنێن سکّی و سۆری رَست و مئے پت و پیرێنان هچّ وَرد و وراکے نبوت.
اے پئیما اِسراییلئے چُکّ هما مردمانی رُمبا گۆن اَتنت که دانئے گِرَگا آتکگ‌اَتنت، چێا که کَنهانئے مُلکا ڈُکّال اَت.
مُلک سکّ ڈُکّال اَت و
من تئیی هر چیزّئے زِمّه زرتگ که اے ڈُکّال تان پنچ سالا اَنگتَ مانیت. چۆ مبیت که تئو وار و بزّگ ببئے، تئیی جند و تئیی هاندان و تئیی سجّهێن مردم جَنجال ببنت.“
آیان گۆن پِرئونا چُش هم گوَشت: ”ما آتکگێن که چیزّے وهدا همِدا بنندێن، چێا که کَنهانا سکّێن مزنێن ڈُکّالے کپتگ و په تئیی کَسترانی رمگان کهچر و چراگاه نێست. مئے دَزبندی اِنت، وتی کَستران رزا بدئے که گۆشِنا جَهمنند ببنت.“
زمینا ڈُکّالی اێر آورت و آیانی نانئے اَمباری پْرۆشتنت.
