10 گڑا شما سجّهێن و اِسراییلئے درُستیگێن کئوم بزانێت، اے مرد که دْراه و تئیار شمئے دێما اۆشتاتگ، چه ایسّا مَسیه ناسِریئے نامئے برکتا دْراه بوتگ. شما ایسّا سَلیب کَشّت و کُشت، بله هُدایا چه مُردگانی نیاما زندگ کرت.
بله او بادشاه! اگن چُش مبیت هم، تئو باید اِنت بزانئے که تئیی هُدایانی هِزمتا نکنێن و تئیی مِکّ کناێنتگێن تلاهێن بُتا سُجدهَ نکنێن.“
اۆدا، ناسِرَهئے شهرا جَهمنند بوت تان اے پئیما نبیانی هبر راست و پَدّر ببیت که آ ناسِری گوَشگَ بیت.
هالِش دات: ”ایسّا ناسِری گوَزگا اِنت.“
هُدایا ایسّا مَسیه زندگ کرت و ما سجّهێن، اے راستیئے شاهد اێن.
پمێشکا، اِسراییلئے سجّهێن کئوم اَلّم بزانت، هما ایسّا که شما سَلیب کَشّت، هُدایا هُداوند و مَسیه کرتگ.“
پمێشکا من شمارا سهیگ و سرپدَ کنان که چه هُدائے نێمگا رَکّێنگئے اے جار درکئومانی کِرّا برگَ بیت، آ گۆشَ دارنت.“
گڑا پِتْرُسا گوَشت: ”منا زرّ و سُهر نێست بله هرچے که منا هست، ترا دئیان. ایسّا مَسیه ناسِریئے ناما، پاد آ، راه گِر.“
