37 بۆجیگئے تها ما دو سَد و هپتاد و شش مردم اتێن.
گڑا، همایان که آییئے کُلئو و پئیگام زرت، پاکشۆدی هم کرت و آ رۆچا، کِساس سئے هزار مردم گۆن باوَرمندان هۆر بوت.
وهدے ورگِش وارت و سێر کرت، گَلّهێن دانِش دریایا دئور داتنت تان بۆجیگ سُبکتر ببیت.
گڑا ایسُّپا په وتی پت آکوبا کُلئو راه دات که آ گۆن وتی سَرجمێن کَهۆل و هاندانا که هپتاد و پنچ مردم اَتنت، بلَڈّیت و مِسرا بیئیت.
هرکَس وتا هکومتئے چێردست بمَنّیت، پرچا که چه هُدائے نادێنتگێنا اَبێد، هچّ واک و اِهتیارے نێست و هر واک و کدرتے که هست، هُدایا نادێنتگ.
هما اَرواه که گوَستگێن زمانگا ناپرمانی‌اِش کرتگ‌اَت، بزان نوهئے زمانگا که بۆجیگ اَڈّ بئیگا اَت و هُدا گۆن سبر و اۆپار وداریگ اَت، بله کمّێن مردمے، بزان تهنا هشت مردم چه آپئے راها رَکّت.
