31 پولُسا گۆن پئوجی اَپسر و سپاهیگان گوَشت: ”اگن جانشۆان بۆجیگ یله دات و جِستنت، گڑا شما رَکّتَ نکنێت.“
آ سجّهێنان که پت منا دنت، آ منی کِرّا کاینت. هرکَس که منی کِرّا کئیت، من آییا هِچبر چه وت دورَ نکنان.
بله پئوجی اَپسرا پولُسئے هبرانی سرا دِلگۆش دئیگئے بدلا، بۆجیگئے هُدابُند و ناهُدائے هبر زرتنت.
جانشۆ چه بۆجیگا اێر کپگ و جِهَگا دِلمانگ اَتنت، پمێشکا آیان کَٹیئے ساد پَچ کرتنت و دریایا اێر گێتک. آیانی نیمّۆن اِش اَت که چه دێمی نێمگا هم نَنگر آپا اێر بگێجنت.
پمێشکا سپاهیگان ساد بُرِّتنت و کَٹی دریایا یله دات.
اے دگه مردم، لهتێن تَهتگێن دارانی کُمکّا و لهتێن بۆجیگئے اے دگه ٹُکّرانی سرا وتا هُشکیا برسێننت. اے ڈئولا سجّهێن مردم په وشّی و سلامتی تئیابا اێر کپتنت.
