26 بادشاه اَگْریپاس وت اے چیزّانی بارئوا شَرَّ زانت و من په دِلێری اے هبران کنگا آن، چێا که دلجم آن، آ چه اے سرگوَستان سَهیگ اِنت، اے سجّهێن یکّ گوَنڈێن کلّگ و کِرّێا وَه نبوتگ‌اَنت.
بله گوَشتِش: ”ائییدئے رۆچان نه، چُش مبیت که مردم آشۆپ بکننت.“
اَگْریپاسا گوَشت: ”من وت اے مردئے هبران گۆش دارگَ لۆٹان.“ پِستوسا گوَشت: ”باندا تئو آییئے هبرانَ اِشکنئے.“
مَڑاهدارێن بادشاه اَگْریپاس! ترا نبیانی سرا باور اِنت؟ هئو! منَ زانان که ترا باور اِنت.“
