3 دَزبندی‌اِش کرت که آیان وتی مِنّتوار بکنت و پولُسا اورشَلیما راه بدنت. شئورِش کرتگ‌اَت که پولُسئے آیگئے وهدا، راها آییئے سرا اُرُش بکننت و بکُشنتی.
آ اے کارانَ کننت، چێا که نه پتا زاننت و نه منا.
چه آییا لۆٹتی په دَمِشْکئے شهرئے کَنیسَهانی سرۆکان کاگدے بنبیسیت که شاوولا اے اِهتیار ببیت، اگن آییا اۆدا ”اے راهئے“ هر منۆگرے دیست، مردێنے ببیت یا جنێنے، بندیگ بکنت و اورشَلیما بیاریت.
بله شاوول چه آیانی پَندَلا سهیگ بوت. گڑا، آیان شپ و رۆچ شهرئے دروازگانی نِگهپانیا کرت تان بگرنت و بکُشنتی.
چێا مگوَشێن: ”بیاێت بدی کنێن تان بَر و سَمری نێکی ببیت“؟ هما پئیما که لهتێن مردم مارا بُهتامَ جنت و گوَشیت که ما چُش گوَشگا اێن. آیانی هَکّ اِنت که مئیاریگ کنگ ببنت.
