1 والی پِستوس، اے دَمگئے رَسگا سئے رۆچا رَند، چه کئیسَریَها دێم په اورشَلیما شت.
مان کئیسَریَها اێر آتک و اورشَلیما شت و چه اۆدئے کِلیسائے گِند و نِندا رند، پدا اَنْتاکیَها شت.
چه آ رۆچان و رَند، ما وتی اُرد و بُنگ بست و دێم په اورشَلیما راه گپتێن.
کاگدے وانگا رَند، والیا چه پولُسا جُست کرت: ”تئو کجام دَمگئے مردمے ائے؟“ پَسّئوی دات: ”من کیلیکیَهئے دَمگئے مردمے آن.“
دو سال همے دابا گوَست و پیلیکْسئے جاگها، پورکیوس پِستوس والی بوت. پیلیکْسا په یَهودیانی رزا کنگا، پولُس بَندیجاها داشت.
کمّے رۆچان و رَند، بادشاه اَگْریپاس وتی گهار بِرنیکیئے همراهیا، په پِستوسئے مُبارکیا کئیسَریَها آتک و
پِستوسا پَسّئو دات: ”پولُس کئیسَریَها بندیگ اِنت، منا وت په همے زوتّان همۆدا رئوگی اِنت.
چه شما لهتێن مستر و کماش منی همراهیا همۆدا بیئیت، اگن آییا مئیار و گناهے کرتگ گڑا همۆدا آییئے سرا بُهتام بجنێت.“
هَشت تان ده رۆچا گۆن آیان نندگا رند، پِستوس کئیسَریَها پِر ترّت. دومی رۆچا آییا هَکدیوان کرت و هُکمی دات که پولُسا بیارنت.
پیلیپُس اَشْدودئے شهرا گِندگ بوت، چه اۆدا تان کئیسَریَها شت و راها سجّهێن شهران ایسّائے وشّێن مِستاگی شِنگ کرت.
