3 پمێشکا ما هر جاه و هر کجا تئیی باز مَنّتوار اێن.
په سواریا، پولُسا اسپ هم بدئیێت تان آییا په وشّی و سلامتی، والی پیلیکْسئے کِرّا برسێننت.“
”چه کْلئودیوس لیسیاسئے نێمگا په شرپدارێن والی پیلیکْسئے ناما: سلام و درۆت!
کئیسَریَهئے رَسگا، آیان کاگد آ دَمگئے والی پیلیکْسا دات و پولُسِش آییئے دێما پێش کرت.
وهدے پولُس آرگ بوت، تِرتولُسا والیئے دێما پولُسئے سرا بُهتام اے ڈئولا پێش کرت: ”مَڑاهدارێن والی پیلیکْس! شما اے سرڈگارا اێمنێن دئور و باریگے آورتگ و چه وتی دورچاری و کارزانتیا، په اِدئے مردمان گِهبودی کار کناێنتگ.
من گێشێن هبر کنگ و ترا دلسیاه کنگَ نلۆٹان، بله په کَستری گۆن تئو دَزبندیَ کنان که مئے یکّ و دو هبرا گۆش دار و مارا وتی مِنّتوار بکن.
پولُسا درّاێنت: ”شرپدارێن والی پِستوس! من بێسار نه‌آن، اے چیزّ که منَ گوَشان راست و هۆشمندێن هبر اَنت.
