34 کاگدے وانگا رَند، والیا چه پولُسا جُست کرت: ”تئو کجام دَمگئے مردمے ائے؟“ پَسّئوی دات: ”من کیلیکیَهئے دَمگئے مردمے آن.“
نون دانیالا گۆن بادشاها دزبندی کرت و بادشاها شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ بابِلئے دَمگئے کارانی مستر کرتنت. دانیال وت بادشاهئے دَربارا نِشت.
داریوشا دلا شئور کرت که وتی بادشاهیا یکّ سد و بیست والی بداریت که آییئے بادشاهیئے سجّهێن کارانی زمّهوار ببنت و
پیلاتوسا مردمانی اے هبر که اِشکتنت، لۆٹتی بزانت، بارێن، آ چه جَلیلئے مردمان اِنت؟
کِلیسایان مُهر و زۆرمند کنان، چه سوریَه و کیلیکیَهئے دَمگان ترّ و تاب کنانا شت.
پولُسا دَرّاێنت: ”اِنّه، من یَهودیے آن و کیلیکیَهئے دَمگئے نامیێن شهر تَرْسوسئے مردمے آن. منا بِلّ که گۆن اے مردمانی مُچّیا کمّے هبر بکنان.“
والی پِستوس، اے دَمگئے رَسگا سئے رۆچا رَند، چه کئیسَریَها دێم په اورشَلیما شت.
بله چه یَهودیانی یکّ کَنیسَهێا که نامی ”آزات بوتگێن گُلامانی کَنیسَه“ اَت، لهتێن مردم چه آییا نارَزا اَت. آ چه کِرینی و اِسْکَنْدَریَهئے شهر و کیلیکیَه و آسیائے دَمگان اَتنت و گۆن اِسْتیپانا دَپجاکا لگّتنت.
