34 چێا که داوود وت آسمانا بُرزاد نَشُت، بله گوَشتگی: ’هُداوندا گۆن منی هُداوندا گوَشت، ”منی راستێن نێمگا بنند
اے هُداوندئے پئیگام اِنت په منی هُداوندا: ”منی راستێن نێمگا بنند تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرئے پَدَگ و چارچۆبهے بکنان.“
داوودا وت چه هُدائے پاکێن روهئے شُبێن و اِلهاما گوَشتگ: هُداوندا گۆن منی هُداوندا گوَشت منی راستێن نێمگا بنند تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرا دئور بدئیان.
هچکَس آسمانا بُرزاد نشُتگ، اَبێد چه هما کَسا که چه آسمانا اێر آتکگ، بزان انسانئے چُکّا.
تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرئے پَدَگ و چارچۆبهے بکنان.“‘
