16 اے هما هال و هبر اِنت که یوییل نبیا اے ڈئولا پێشگۆیی کرتگ.
اے مردم، آ ڈئولا که شما هئیالَ کنێت، مَست نهاَنت. اَنگت ساهت سباهئے نُه اِنت.
’هُدا گوَشیت: ”گُڈّی رۆچان، سجّهێن مردمان چه وتی روها سررێچَ کنان. شمئے جنکّ و بچکّ پئیگمبریَ کننت، شمئے وَرنا اِلهامَ گرنت و پیرێن، وابَ گِندنت.
